19. Tarragona, the final

Nu zit dan echt mijn laatste week Tarragona erop. Gemengde gevoelens, ben toch een heel klein beetje gaan houden van deze stad. 
De afgelopen week even wat rust gepakt. 
Donderdagochtend een koffiedate met Enrique gehad en ‘s avonds een dinerdate met hem. Leuk om te merken dat er nog leuke, lieve, slimme, communicatieve, single mannen bestaan! Diner was in Cambrils, leuke indruk van t plaatsje gekregen. Dutch treat was een no go en t afscheid bestond uit een charmante handkus. Hasta la proxima guapo 😉

Vrijdagochtend mams van het vliegveld gehaald. Via een heerlijke kustroute weer naar Tarragona gereden. Kennelijk de genen van mijn paps geërfd; Ik vind het heerlijk om weg van de snelweg te rijden, liefst bochtige wegen waar wat te sturen valt. 
Vrijdagavond een rondje gelopen. Kwamen we langs het buurthuis. Door de deur zagen we dat een groep aan het oefenen was met het maken van een Torre Humanos; de menselijke toren. Een vriendelijke dame nodigde ons binnen uit en gaf wat uitleg. Tijdens het evenement wat dit jaar op mijn verjaardag plaatsvindt, bouwen ze een toren van 9 verdiepingen!! Alleen de kinderen dragen dan een helm. Indrukwekkend, en bijzonder dat er een heuse school is om dit te leren!

 (Video staat in het menu)

Gisteren kon ik weer van genieten van mij rijplezier toen we een autoritje maakten in de bergen hier in het achterland. Mooie omgeving ook! Met geweldig uitzicht op Tarragona en Salou. Salou was onze volgende stop; mams onze vakantieplek van 50 jaar geleden laten zien! En haar verleid tot een duik in het water; met de grote teen wel te verstaan. Maar voor haar echt tientallen jaren geleden dat ze in zee had gestaan!

In de middag de Muralla Roma weer bezocht. Leuk gesprek gehad met een echtpaar uit York die ons vereeuwigden met het standbeeld van Augusto.

En daarna weer via charmante straatjes de weg naar huis gevonden.

Het hoogtepunt gisteren was het terrasje hier in Tarragona. Mevrouw wou toch wel een sangria drinken, de blauwe knoop werd maar even weggemoffeld. Een glas was genoeg om van een 87-jarige in een giechelende puber te veranderen en zwalkend aan mijn arm naar huis te lopen. 

Soms knap je op van wat alcohol 😁

Vandaag aan de wandel naar Balcó del Mediterrani. Daar nooit aangekomen omdat we verleid werden in te stappen in het toeristentreintje. Geweldige manier om wat meer van de stad te zien zonder te hoeven lopen. Met mams aan mijn arm is mijn arm 10 cm langer geworden, loop ik scheef en heb ik pijn in heup en been. Gaat wel weer over!

’Helaas’ zat de Kathedraal dicht. Was interessant geweest om dat ook nog te laten zien, al zou dat voor mij de tweede keer zijn in een week binnen een week 🥱.

Kennelijk had het sangria avontuur diepe indruk achtergelaten , ik kreeg de vraag “zullen we dan weer naar het sangria terrasje gaan? Prima! Maar nu voor een cappuccino en mijn favoriete alcoholvrije drankje; Bitter Kaz 😋

En ik geef mams geen ongelijk, het is inmiddels mijn favoriete terrasje, met twee zeer aardige jongens als ‘camarero’ (Iedereen is top als ze vinden dat ik geweldig Spaans spreek). 
Morgen verlaat ik Tarragona. Vanaf dit moment krijg ik ook geen bezoek meer. Ik heb het gevoel dat de tweede fase van mijn reis aanbreekt. Ik kijk ernaar uit!

Woord van de week: Alma (ziel)